Mój pierwszy kontakt z Polską i Polakami to była muzyka Chopina. Nie umię grać na fortepianie, ale bardzo lubię sonaty Chopina. Kiedy słucham jego muzyki, zawsze pamiętam o Polsce, nawet jeśli nie jestem Polką.
Dla mnie był też bardzo ważny kontakt z papieżem Janem Pawłem II. Wiedziałam, że on był Polakiem i urodził się w Wadowicach, ale to było wszystko.
Zaczęłam naprawdę interesować się z Polską, kiedy zdecydowałam się studiować język polski i kulturę, historię i literaturę polską na uniwersytecie. Nie wiedziałam dokładnie, o co chodziło, po prostu chciałam studiować inny słowiański język oprócz rosyjskiego. Dzięki moim studiom na uniwersytecie odkryłam wiele rzeczy o Polsce, których najpierw nie wiedziałam, przede wszystkim o historii i kulturze Polski. Nie wiedziałam, że w Polsce byli królowie, że Polska i Litwa były jedynym państwem, nic nie wiedziałam o rozbiorach Polski, nie znalazłam ani jednego polskiego pisarza.
Mogę powiedzieć, że mój pierwszy kontakt z Polakami był z moją lektorką języka polskiego na uniwersytecie we Włoszech, ale mój prawdziwy kontakt z Polakami był z okazji ŚDM w 2016 roku w Krakowie.
W tym czasie spędziłam dwa tygodnie w Polsce z grupą młodzieży z mojej parafii. W pierwszym tygodniu byliśmy gośćmi parafii w Choroszczy (miasto w województwie podlaskim, w powiecie białostockim). Przez tydzień mieszkaliśmy u rodzin wolontariuszy parafialnych. Ja byłam jedyną osobą, która znała język, trochę mówiłam, trochę więcej rozumiałam i mogłam pomóc mojej grupie i rozwijać kontakty z Polakami. W tej okazji mogłam poznać polską kulturę, kuchnię i prawdziwego polskiego ducha, a też polską gościnność i ciekawość innej kultury i mentalności, przede wszystkim Polacy są zawsze zainteresowani jeżeli obcokrajowiec zna ich język i są zainteresowani ludźmi, którzy doceniają ich kulturą, język i starają się je rozumieć.
Do tej pory, moje inne doświadczenia w Polsce tylko dotwierdziły pozytywny kontakt, który od razu miałam z Polską i Polakami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz